Peter Gombeir – Kamer 241

Happy people have no stories

Peter Gombeir – Kamer 241 - Happy people have no stories

Stolen Dance

Het gras is altijd groener aan de andere kant. Zeggen ze toch. In Vlaanderen houden we het bij het gras is altijd groener aan de overkant. Andere kant, overkant, tja. Het komt allemaal wel op hetzelfde neer. Ik moest er even aan denken toen ik met de grasmaaier de tuin van mijn vriendin trimde. Want ja, die is er ondertussen ook. Een lieve vriendin. En zo ben je plots pluspapa van twee lieve kindjes. Word je warm ontvangen in een nieuwe thuis. Kan je graag zien en graag gezien worden. En heb je het gevoel dat je leven eindelijk in zijn plooi valt.

Eventjes aanpassen natuurlijk. Nog nooit gras moeten afrijden. Tenzij een verloren keer bij mijn tante. Twintig jaar geleden. Geen vaatwas vullen of legen. Geen – of toch weinig – rekening moeten houden met iemand anders. Dat is nu wel veranderd. Zo fijn om thuis te komen. Terwijl de vijfde strook van het grasperkje bijna professioneel op 4 centimeter geknipt is, komt de hond kwispelstaartend aangelopen. Ja, ook die is erbij gekomen. En een kat, twee schapen en twee kippen. Die laatste mocht ik een naam geven. Jean-Marie en Marie-Jeanne. Ha! Eindelijk!

Goed voor de conditie, en voor mijn teint. Geen zalfjes nodig. Behalve After Sun. En meestal heb ik pas door dat insmeren nodig was als het te laat is. De zon brandt gezellig. Toch een paar keer deze zomer. Beetje vermagerd ook ondertussen. “Je hebt meer beweging hé”, zei moeder. Vaneigens. Fluks rond de trampoline. Alweer wat dichter bij het einde. Want het is best een grote tuin. Beetje pijn aan de rug. Maar dat is allemaal niet erg.

En, is het gras groener aan de andere kant? Of aan de overkant? Eerlijk? Het kan mij helemaal niets schelen. Ik heb mijn grasperk gevonden, zo groen dat het pijn doet aan de ogen. Zo leuk dat ik me niet meer kan voorstellen hoe ik het ooit zonder heb moeten stellen. Zo warm dat ik er ook nooit meer zonder kan. Zo fijn dat het alle puzzelstukjes in elkaar laat vallen. En ja, het moet zo nu en dan eens afgereden worden. Met plezier, als het zonnetje schijnt. En ik me niet vergeet in te smeren. Dat heb ik er allemaal voor over. Want samen is het zoveel leuker dan alleen. Het gras is altijd groener in je eigen tuin. Soms heb je het misschien niet door, maar ik kan het met zekerheid bevestigen. Voor jullie staat sinds enkele maanden de gelukkigste man ter wereld.