Een paar dagen geleden was ik in Ieper. Op een terras. Mooi weer en zo. Zoals zo vaak bevolkte een Engelsman een ander tafeltje. Ik had al gezien dat hij enkele foto’s mee had. Oude foto’s. Ongetwijfeld weer enkele souvenirs van den Grooten Oorlog. Op zoek naar de plek waar één van zijn voorvaderen (bijna) het leven liet. Schijn bedroog.

Een flurk die zich interessant wou maken, stapte op hem af. Aangetrokken door de foto’s. Misschien een nog niet-ontdekte erfgoedschat. De Ebay dollars stonden al in zijn ogen. Of hij ze eens mocht bekijken. Ik keek en luisterde mee.
‘Mijn vader is hier in 1933 geweest. Hij had gehoord van de oorlog in Ieper, en wou het allemaal wel eens met zijn eigen ogen zien. Deze foto’s nam hij van de heropgebouwde Lakenhalle. En nu ben ik hier, om eens te bekijken hoe het er nu uit ziet.’

Zijn naam was Alex. 68 jaar. En hij zat niet verveeld met het lege rolletje. Of wat ermee te doen. Een kerel die gewoon de reis van zijn vader opnieuw maakt. De oorlog interesseerde hem totaal niet. Wel wat zijn vader ooit zag. Hij was gefascineerd door de oude foto’s. En wilde er nieuwe. Als hommage aan zijn pa, een echte globetrotter. Een Engelsman die gewoon naar Ieper kwam voor de streek. Een verademing, in al het oorlogsgeweld.

There are places I remember
All my life though some have changed
Some forever not for better
Some have gone and some remain
All these places have their moments
With lovers and friends I still can recall
Some are dead and some are living
In my life I’ve loved them all
LENNON, JOHN WINSTON / MCCARTNEY, PAUL JAMES

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Ka2h0BMdUgU]

Ergens in Nederland zijn vandaag enkele mensen overhoop geschoten. Daar word je even stil van. Waarschijnlijk een afrekening. Binnen het milieu.

Zaterdagochtend naar De Afrekening geluisterd. Altijd cool. Vroeger, ten tijde van gele briefkaarten en Stefan Ackermans, een paar leuke vinyl’s, cd’s en t-shirts gewonnen. Ik hoor ze ook wel graag bezig, die Ann Lemmens. Jammer dat ze zo een middelmatig programma presenteert op tv. Misschien heeft ze ooit op televisioneel gebied iets fouts gedaan, of enkele freaky wensen van tv-bobo’s niet ingewilligd. En is deze onbeduidende tv-verschijning een afrekening. Binnen het milieu.

Eurosong heb ik gemist. Wel naar de ‘spannende eindstrijd’ van het voetbal gekeken. Het zegt me weinig. Moeten uitwijken naar onze francofone vrienden. Een anti-dopingspot met Philippe Gilbert, straffe coureur. ‘Une initiative de la communauté française’. Heel het communautair gewauwel laat ik aan me voorbij gaan. Maar ik was nu toch wel overtuigd dat het ‘communauté francophone’ of ‘communauté wallone’ moest zijn. Nu, er staat veel haar op mijn Frans, het kan aan mij liggen. Ik vraag me  af of Ward de Bever hiermee zou kunnen lachen. Of het zou zien als een afrekening. Binnen het milieu.

In Poperinge komen er naar alle waarschijnlijkheid windmolens op de industriezone. Niets op tegen. Twee ervan zullen staan op het ‘gemeentelijk openbaar domein’. De burgemeester droomt al hardop. ‘Zo kan de stad een graantje meepikken van de erg lucratieve opbrensten.’ Hij kan alvast niet wachten op de afrekening. Binnen het milieu.

In Charleroi is er ongetwijfeld ook wel iets aan de hand. Maar het kan ook soms mooi zijn denk ik. Het kan niet anders. Tom Pintens stond hier ooit mee in de Afrekening en op Dranouter. Pintens. Dranouter. Klinkt altijd aangenaam. Binnen mijn milieu.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=MjaKlX3fCeQ]